Περιγραφή Μαθήματος
- Το μάθημα δεν διαθέτει περιγραφή -
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos_PolitismosΗ ΦΙΛΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ
Υποστηρικτικό υλικό:
-Δραστηριότητα, «Η οικονομία των Ελλήνων κατά τον 18ο αιώνα»
Φωτόδεντρο: http://photodentro.edu.gr/v/item/ds/8521/9388
-Δραστηριότητα, «Η προσφορά του Α. Κοραή στον αγώνα», Φωτόδεντρο:
ΑΔΑΜΑΝΤΙΟΣ ΚΟΡΑΗΣ
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos_Politismos/Istoria_c/c-02-08.htm
Μελετήστε το παρακάτω σχεδιάγραμμα, δίνοντας έμφαση στους παράγοντες που συντέλεσαν στην επιτυχή έκβαση της επανάστασης στην Πελοπόννησο:
- Οι ελληνικοί πληθυσμοί ήταν πυκνότεροι.
- Ο οθωμανικός στρατός δεν ήταν ιδιαίτερα ισχυρός.
- Υπήρχαν πολλοί Φιλικοί που προετοίμαζαν κι ανέμεναν τον ξεσηκωμό.
- Υπήρχαν ένοπλα σώματα Ελλήνων.
- Υπήρχαν ελληνικά εμπορικά σκάφη εφοδιασμένα με κανόνια.
- Υπήρχαν πολλοί Έλληνες που διέθεταν σημαντική πολεμική εμπειρία.
- Το ορεινό έδαφος διευκόλυνε τον κλεφτοπόλεμο.
- Ο περιορισμός των Τούρκων στα τοπικά φρούρια και η κατάληψη σημαντικών πόλεων της Πελοποννήσου.
- Η παρεμπόδιση τουρκικών στρατευμάτων σε διάφορα σημεία της Στερεάς Ελλάδας από οπλαρχηγούς, όπως ο Ανδρούτσος και ο Αθ. Διάκος.
- Η άλωση της Τριπολιτσάς με επικεφαλής τον Θ. Κολοκοτρώνη.
- Η παρεμπόδιση του τουρκικού στόλου από τις ελληνικές δυνάμεις.
- Τα αντίποινα σε βάρος αμάχων σε Κωνσταντινούπολη, Σμύρνη, Θράκη κ.ά..
- Ο απαγχονισμός του πατριάρχη Γρηγορίου Ε΄.
- Η κατάληψη της Χίου και η σφαγή του ελληνικού πληθυσμού της.
- Η συμμαχία του σουλτάνου με τον ηγεμόνα της Αιγύπτου Μοχάμετ Άλι.
- Η καταστολή της επανάστασης στην Κρήτη.
- Η καταστροφή της Κάσου και των Ψαρών.
- Αποβίβαση του Ιμπραήμ (μετά από τη συμφωνία Σουλτάνου και Μοχάμετ Άλι) στην Πελοπόννησο.
- Ανακατάληψη μεγάλου μέρους της Πελοποννήσου.
- Εκδήλωση εμφυλίου πολέμου μεταξύ των Ελλήνων επαναστατών.
- Η πολιορκία και η ηρωική έξοδος στο Μεσολόγγι.
- Ο θάνατος του Γ. Καραϊσκάκη.
- Υπογράφεται από τις Μεγάλες Δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία).
- Προέβλεπε την ειρήνευση και τη δημιουργία ελληνικού κράτους.
- Πηγή: http://gymtpe.blogspot.com/2018/10/enotita-8-istoria-g-gymnasiou.html
Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να βρείτε σχεδιαγράμματα των μαθημάτων και να τα κατεβάσετε στον υπολογιστή σας:
ΕΝΟΤΗΤΑ 10
Ελληνική επανάσταση και Ευρώπη
Ελληνική επανάσταση και ευρωπαϊκή διπλωματία (1821-1830)
Η αρνητική διεθνής συγκυρία:
- Στόχος των ευρωπαϊκών δυνάμεων ήταν η διαμόρφωση μιας ισορροπίας δυνάμεων, ενός status quo, που θα απέτρεπε στο μέλλον τις συγκρούσεις.
- Η Ευρώπη βίωνε την Παλινόρθωση.
- Η ελληνική επανάσταση ήταν μια συνιστώσα του ανατολικού ζητήματος.
Οι διπλωματικές εξελίξεις κατά τη διάρκεια της ελληνικής επανάστασης (1821-1830):
- 1821-1822: καταδίκη της ελληνικής επανάστασης από τον τσάρο και επικράτηση του δόγματος της ακεραιότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
- 1823: στροφή στην ευρωπαϊκή διπλωματία από τον Άγγλο υπουργό Εξωτερικών Τζόρτζ Κάνιγκ, που αναγνώρισε τους Έλληνες ως εμπόλεμη δύναμη.
- 1824: αντίδραση της Ρωσίας με την πρόταση του σχεδίου των τριών τμημάτων, το οποίο απορρίφθηκε και από το σουλτάνο και από τους Έλληνες.
- 1824-1825: σύναψη από τους επαναστάτες δύο δανείων με αγγλικές τράπεζες.
- 1825: υπογραφή από τους Έλληνες της πράξης προστασίας από τους Άγγλους.
- 1826: απόφαση των Μεγάλων Δυνάμεων να λύσουν το ελληνικό ζήτημα.
- 1827: υπογραφή από Αγγλία, Γαλλία και Ρωσία της ιουλιανής συνθήκης του Λονδίνου και ένοπλη επέμβασή τους, στη ναυμαχία του Ναβαρίνου, όπου οι στόλοι των τριών Δυνάμεων σύντριψαν τον τουρκοαιγυπτιακό στόλο.
- 1828-1829: ήττα του σουλτάνου στο ρωσοτουρκικό πόλεμο.
- 1829: απόδοχή από τον σουλτάνο των αποφάσεων των Δυνάμεων με τη συνθήκη της Αδριανούπολης.
- 1830: υπογραφή της συνθήκης του Λονδίνου, με την οποία οι Δυνάμεις αποφάσισαν την ίδρυση ανεξάρτητου ελληνικού κράτους και επέλεξαν ως ηγεμόνα του τον Λεοπόλδο του Σαξ-Κόμπουργκ, αλλά ο ίδιος δεν αποδέχτηκε την εκλογή του.
Το κίνημα του φιλελληνισμού
Ορισμός:
Ο φιλελληνισμός ήταν ένα κίνημα συμπαράστασης στους Έλληνες και στρεφόταν εναντίον τόσο της οθωμανικής απολυταρχίας, όσο και της Ιερής συμμαχίας.
Αιτίες ανάπτυξης του φιλελληνισμού:
- ο φιλελευθερισμός και ο ριζοσπαστισμός της γαλλική επανάστασης,
- ο θαυμασμός των Ευρωπαίων για τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό,
- ο αποτροπιασμός για τις βιαιότητες των Τούρκων,
- η συγκίνηση από τις ελληνικές επιτυχίες.
Η προσφορά του φιλελληνισμού:
- οικονομική ενίσχυση,
- ηθική συμπαράσταση,
- προσωπική συμμετοχή φιλελλήνων στον Αγώνα. Πηγή: http://gymtpe.blogspot.com/2018/10/enotita-8-istoria-g-gymnasiou.html
Ας θυμηθούμε από την ενότητα 1:
Εξελίξεις στην Ευρώπη κατά τον 17ο και τον 18ο αιώνα
Κατά τον 17ο και 18ο αιώνα συντελέστηκαν στην Ευρώπη σημαντικές μεταβολές:
- θεαματική αύξηση του πληθυσμού,
- μεταβολές στην αγροτική οικονομία (δημιουργία μεγάλων αγροκτημάτων, εφαρμογή νέων μεθόδων καλλιέργειας, επέκταση της χρήσης μηχανημάτων), προκειμένου να καλυφθούν οι ανάγκες του συνεχώς αυξανόμενου πληθυσμού - αγροτική επανάσταση.
- αναπτύχθηκε το εμπόριο ανάμεσα στην Ευρώπη, την Αφρική και την Αμερική (τριγωνικό εμπόριο), αλλά και στο εσωτερικό της ευρωπαϊκής ηπείρου, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση κεφαλαίων στα χέρια Ευρωπαίων επιχειρηματιών.
- Η αύξηση της ζήτησης έφερε μεταβολές στη διαδικασία παραγωγής μεταποιημένων προϊόντων, με κυριότερη τη χρήση νέων μηχανών που είχαν μεγάλες δυνατότητες.
Έτσι, από τη μια πλευρά υπήρχαν επιχειρηματίες που διέθεταν κεφάλαια. Από την άλλη πλευρά, υπήρχαν χιλιάδες πρώην αγρότες, οι οποίοι, λόγω των μεταβολών που συνέβαιναν στην αγροτική οικονομία, είχαν μείνει δίχως εργασία και είχαν καταφύγει στις πόλεις αναζητώντας κάποιο εισόδημα.
Οι δύο αυτοί παράγοντες οδήγησαν, χάρη και στην καταλυτική παρουσία ισχυρών μηχανών, στη δημιουργία μεγάλων εργοστασίων, δηλ. στη γέννηση της βιομηχανίας, την εκβιομηχάνιση. Οι μεταβολές αυτές, που άρχισαν να συντελούνται στη Μ. Βρετανία γύρω στα 1750-1780, αποτέλεσαν την πρώτη φάση του φαινομένου που ονομάστηκε βιομηχανική επανάσταση.
Την ίδια στιγμή συντελούνταν κοινωνικές μεταβολές:
- Ομάδες της αστικής τάξης (βιομήχανοι, τραπεζίτες, μεγαλέμποροι) ενίσχυαν διαρκώς τη θέση τους.
- Οι αριστοκράτες αμύνονταν προσπαθώντας να διαφυλάξουν τα προνόμιά τους, με εξαίρεση τη Μ. Βρετανία όπου είχαν αρχίσει να ασχολούνται με τις νέου τύπου οικονομικές δραστηριότητες.
- Οι αγρότες, που ήταν η πλειονότητα του πληθυσμού, και τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα των πόλεων ζούσαν σε άσχημες συνθήκες.
Ενώ συνέβαιναν όλα τα παραπάνω, η πολιτική κατάσταση παρέμενε στάσιμη. Σε όλα σχεδόν τα κράτη της Ευρώπης η εξουσία ήταν συγκεντρωμένη στα χέρια του βασιλιά (απόλυτη μοναρχία).
Εξαίρεση αποτελούσε η Μ. Βρετανία, όπου οι πιέσεις της αριστοκρατίας και των αστών είχαν οδηγήσει, στα τέλη του 17ου αιώνα (ένδοξη επανάσταση, 1688), στην αναγνώριση ορισμένων πολιτικών δικαιωμάτων στα μέλη των οικονομικά ισχυρότερων τάξεων.
Παράλληλα:
η πρόοδος των φυσικών επιστημών, που είχε αρχίσει να γίνεται αισθητή από τον 17ο αιώνα, άνοιγε τον δρόμο για την απελευθέρωση από τις προλήψεις του Μεσαίωνα.
Τώρα, κάποιοι διανοούμενοι επιχειρούσαν, βασισμένοι στη λογική, να ανακαλύψουν φυσικούς νόμους που πίστευαν ότι διέπουν τη λειτουργία του κόσμου.
Πρωτοπόροι:
- Φράνσις Μπέικον (ή Βάκων, 1561-1626), που υποστήριξε ότι κάθε επιστημονική θέση πρέπει να επαληθεύεται με πείραμα για να γίνεται αποδεκτή,
- Ρενέ Ντεκάρτ (ή Καρτέσιος, 1596-1650), που τόνισε ότι η συστηματική αμφιβολία είναι ο μόνος δρόμος προς την αληθινή γνώση,
- Τζον Λοκ (1632-1704), που διατύπωσε τη θέση ότι οι άνθρωποι έχουν απαραβίαστα φυσικά δικαιώματα (ζωής, ελευθερίας, περιουσίας), και
- Ισαάκ Νιούτον (ή Νεύτων, 1642-1727), που εφαρμόζοντας την επαγωγική μέθοδο (διανοητική πορεία από το ειδικό στο γενικό) διατύπωσε τον νόμο της παγκόσμιας έλξης και υποστήριξε ότι το σύμπαν λειτουργεί με βάση φυσικούς νόμους.
ΕΝΟΤΗΤΑ 12:
http://users.sch.gr/ipap/Ellinikos_Politismos/Istoria_c/c-03-12.htm
Λέξεις- κλειδιά :
αλλαγές στις διαδικασίες παραγωγής, χρήση νέων μηχανών, δημιουργία μεγάλων
εργοστασίων, συγκέντρωση κεφαλαίων, ανακάλυψη φυσικών νόμων, ενίσχυση αστικής
τάξης, μορφές ενέργειας, επικοινωνία, συγκοινωνίες και εμπόριο, καπιταλισμός και
οικονομικός φιλελευθερισμός.
Ενότητα 1: σελ. 10-13. Μελέτη πηγών σελ. 11-12.
Ενότητα 2: σελ. 14-15
Ενότητα 4: σελ. 21: Γαλλική επανάσταση και εποχή του Ναπολέοντα: μια αποτίμηση. Μελέτη πηγών, σελ. 21.
Ενότητα 5: σελ. 23-25. Μελέτη πηγών, σελ. 25.
Ενότητα 7: σελ. 28.
Ενότητα 10: Το κίνημα του φιλελληνισμού, σελ. 36. Προς την ίδρυση ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, σελ. 36-37. Μελέτη πηγής, σελ. 36.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. Ενότητα 21. Το κρητικό ζήτημα (1821-1905)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4. Ενότητα 22. Τα Βαλκάνια των αλληλοσυγκρουόμενων εθνικών
επιδιώξεων-Το μακεδονικό ζήτημα
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6. Ενότητα 29: Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι (1912 – 1913)
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6. Ενότητα 30: Η Ελλάδα και τα Βαλκάνια μετά τους Βαλκανικούς
Πολέμους
α) Το Κρητικό ζήτημα (ορισμός), σ. 64:
Η επανάσταση του 1821 στην Κρήτη καταπνίγηκε από δυνάμεις του ηγεμόνα της Αιγύπτου Μοχάμετ Άλι, που κράτησε υπό τον έλεγχό του το νησί έως το 1840. Τότε η Κρήτη τέθηκε ξανά υπό οθωμανική διοίκηση.
Οι προσπάθειες των Ελλήνων της Κρήτης, των ελεύθερων Ελλήνων και του ελληνικού κράτους για ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, καθώς και η εμπλοκή της Οθωμανικής αυτοκρατορίας και των Δυνάμεων σ’ αυτές ονομάστηκαν κρητικό ζήτημα.
β) Ο Μακεδονικός αγώνας:
http://photodentro.edu.gr/v/item/ds/8521/9505
γ) Ο Α΄Βαλκανικός πόλεμος:
Η ένοπλη σύρραξη ξεκίνησε όταν οι Βαλκάνιοι σύμμαχοι απαίτησαν από τον σουλτάνο να σέβεται τα δικαιώματα των χριστιανικών εθνοτήτων που ζούσαν στην Οθωμανική αυτοκρατορία και να προχωρήσει σε μεταρρυθμίσεις προς όφελός τους (αρχές Οκτωβρίου 1912). Η απροθυμία του σουλτάνου να συζητήσει τέτοιου είδους ζητήματα στάθηκε η αφορμή του πολέμου. Αμέσως ξεκίνησε η σύγκρουση, που ονομάστηκε Α΄ βαλκανικός πόλεμος.
Ο Α΄ βαλκανικός πόλεμος τερματίστηκε και τυπικά με την υπογραφή της συνθήκης του Λονδίνου, με την οποία η Οθωμανική αυτοκρατορία υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει σχεδόν όλα τα ευρωπαϊκά-βαλκανικά εδάφη της. Το μέλλον των νησιών του Β. και Α. Αιγαίου, της χερσονήσου του Αγίου Όρους και το καθεστώς της Αλβανίας, θα καθορίζονταν από τις Δυνάμεις. Λίγο αργότερα (29 Ιουλίου 1913) η Αλβανία αναγνωρίστηκε ως ανεξάρτητο κράτος. Τα Δωδεκάνησα παρέμειναν υπό ιταλική κατοχή και διοίκηση.
δ) Ο Β΄ βαλκανικός πόλεμος:
Η συνθήκη του Λονδίνου άφησε πολλές εκκρεμότητες. Αυτές αφορούσαν κυρίως τη Μακεδονία, που ελεγχόταν από τον ελληνικό στρατό, αλλά τμήματά της διεκδικούνταν τόσο από τη Βουλγαρία όσο και από τη Σερβία. Σε ατμόσφαιρα καχυποψίας, η Ελλάδα και η Σερβία συμμάχησαν για να αντιμετωπίσουν τις απαιτήσεις της Βουλγαρίας.
Πράγματι, στα μέσα Ιουνίου 1913, ο βουλγαρικός στρατός επιτέθηκε ταυτόχρονα εναντίον τόσο των ελληνικών θέσεων όσο και των σερβικών.
Ο Β΄ βαλκανικός πόλεμος ήταν πλέον γεγονός. Στη διάρκειά του, ο ελληνικός στρατός κατέλαβε ολόκληρη την Α. Μακεδονία και τη Δ. Θράκη, φτάνοντας ως την Αλεξανδρούπολη. Επιτυχίες σημείωσαν και οι Σέρβοι στη Δ. Μακεδονία. Παράλληλα, οι Ρουμάνοι εισέβαλαν στη Βουλγαρία, φτάνοντας τριάντα χιλιόμετρα από τη Σόφια, ενώ οι Τούρκοι ανακατέλαβαν την Αδριανούπολη στην Α. Θράκη.
Πηγή: Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία, Γ΄Γυμνασίου
https://www.youtube.com/BINTEOΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
Ενότητα 12-Η ωρίμανση της βιομηχανικής επανάστασης
Το φαινόμενο βιομηχανική επανάσταση/σ. 41
Ερώτηση: Ποια ήταν τα κύρια γνωρίσματα της εκβιομηχάνισης κατά τον 18ο και 19ο αιώνα;
Ενότητα 13-Κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις της βιομηχανικής επανάστασης
Σοσιαλιστικές θεωρίες, ανάπτυξη του συνδικαλισμού, πολιτική οργάνωση των
εργατών, κίνημα για τη χειραφέτηση των γυναικών /σσ. 44-45
Ερωτήσεις:
Πώς ονομάστηκαν οι θεωρίες που τόνιζαν την προτεραιότητα του κοινωνικού συμφέροντος;
Τι υποστήριζε ο Μαρξ στο Κεφάλαιο;
Πώς αναπτύχθηκε ο συνδικαλισμός;
Ποιος ήταν ο βασικός τρόπος διεκδίκησης;
Τι πέτυχε το εργατικό κίνημα στα τέλη του 19ου αιώνα;
Πώς ξεκίνησε το κίνημα για τη γυναικεία χειραφέτηση;
Ενότητα 17: Ο Ι. Καποδίστριας ως κυβερνήτης της Ελλάδας (1828-1831)
α) Εσωτερική πολιτική του Ι. Καποδίστρια:
-Πολίτευμα και Διοίκηση, σ. 55
- Ένοπλες δυνάμεις, πειρατεία, σ. 55.
-Κρατικό ταμείο, Νόμισμα-Φοίνικας, λιτότητα δαπανών, εκσυγχρονισμός γεωργίας, σ.
55
-Εκπαίδευση-βασικές σπουδές και επαγγελματική κατάρτιση, σ. 56
β) Εξωτερική πολιτική του Ι. Καποδίστρια:
- Εθνική Ανεξαρτησία και διεύρυνση συνόρων, σ. 56
γ) Συγκεντρωτική διακυβέρνηση: Οι φίλοι και οι εχθροί. Ο ρόλος της Αντιπολίτευσης
και η δολοφονία του Ι. Καποδίστρια, σ. 56
Ερωτήσεις:
-Ποιες ήταν οι πρώτες ενέργειες του Ι. Καποδίστρια ως κυβερνήτη όσον αφορά:
I. το πολίτευμα και τη διοίκηση
II. τις ένοπλες δυνάμεις
III. την οικονομία
-Ποια σχολεία ίδρυσε ο Καποδίστριας; Γιατί δεν ίδρυσε πανεπιστήμιο;
-Ποιες ήταν οι ενέργειες του Ι. Καποδίστρια σε διπλωματικό επίπεδο (μετά το 1829 κατά τη φάση της ολοκλήρωσης της ελληνικής επανάστασης) και ποια αποτελέσματα είχαν αυτές οι ενέργειες για το νεοσύστατο ελληνικό κράτος;
-Να αναφέρετε τις ομάδες, που αντιπολιτεύτηκαν τον Ι. Καποδίστρια και να εξηγήσετε αναλυτικά για ποιους λόγους οδηγήθηκαν στη σύγκρουση αυτή;
-Πώς εξελίχθηκε η αντίδραση στην πολιτική του Ι. Καποδίστρια μετά το 1830 και πώς έληξε αυτή η διαμάχη ανάμεσα στον Καποδίστρια και τους πολιτικούς του αντιπάλους;
Ενότητα 18: Από την άφιξη Όθωνα (1833) ως την 3η Σεπτεμβρίου 1843
α) Περίοδος απόλυτης μοναρχίας, σ.58
β) 3η Σεπτεμβρίου 1843 (αίτια, πρωταγωνιστές, γεγονότα, αποτέλεσμα), σ. 58.
Ενότητα 19: Από την 3η Σεπτεμβρίου 1843 έως την έξωση του Όθωνα (1862)
α) Συνταγματική μοναρχία, διάκριση εξουσιών, σ. 59
β) Λειτουργία πολιτεύματος, σ. 59
γ) Μεγάλη Ιδέα-Κωλέττης, αλυτρωτισμός σ. 59
Ενότητα 20: Από την έξωση του Όθωνα (1862) ως το κίνημα στο Γουδί (1909)
α) Ανάρρηση στον θρόνο του Γεωργίου Α΄ και ενσωμάτωση των Επτανήσων, σ. 61
β) Το Σύνταγμα του 1864, σ. 61.
γ) Εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις :
-Αλ. Κουμουνδούρος, σ. 61
-Προβλήματα κοινοβουλευτισμού και αρχή της δεδηλωμένης, σσ. 61-62
-Δικομματισμός, σ. 62
- Πρόγραμμα Χ. Τρικούπη και Θ. Δηλιγιάννη, σ. 62
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1. Ενότητα 1: Η εποχή του Διαφωτισμού
Έμφαση στα ακόλουθα σημεία:
Ενότητα 1: η υποενότητα «Εξελίξεις στην Ευρώπη κατά τον 17ο
και τον 18ο αιώνα» (σ.10-11)
Επιπλέον:
α) Το κίνημα του Διαφωτισμού, οι κυριότεροι εκπρόσωποι και τρόποι διάχυσης των
διαφωτιστικών ιδεών, σσ. 11,12, 13
β) Τομείς ενδιαφέροντος των Διαφωτιστών, σ. 11, 12, 13
Ενότητα 2: Η Αμερικανική Επανάσταση
Έμφαση στα ακόλουθα σημεία:
α) Χαρακτήρας και αιτήματα της επανάστασης, σ. 15
β) Αφορμή για την έκρηξη και αποτελέσματα του «πολέμου της ανεξαρτησίας», σ. 14-
15
γ) Πολιτειακό σύστημα των Η.Π.Α., σ. 15.
Ενότητα 3: Η έκρηξη και η εξέλιξη της Γαλλικής Επανάστασης (1789-
1794)
Ενότητα 4: (υποενότητα): Η τρίτη και τελευταία φάση της Γαλλικής
Επανάστασης, 1794-1799
Έμφαση στα ακόλουθα σημεία:
α) Κοινωνική διαστρωμάτωση στη Γαλλία στα τέλη του 18ου αιώνα, δομικά και
συγκυριακά προβλήματα / αιτίες και αφορμή επανάστασης, σ. 16
β) Μετάβαση από τη συνέλευση των τριών τάξεων στη Συντακτική συνέλευση, σσ.16,
17
γ) Διάκριση των εξουσιών στο Σύνταγμα του 1791, σ. 17
δ) Ριζοσπαστικές μεταρρυθμίσεις της Νομοθετικής Συνέλευσης, σ. 18
ε) Ρόλος του βασιλιά Λουδοβίκου ΙΣΤ΄ και των λεσχών, σσ.16, 17, 18
στ) Αποφάσεις της Συμβατικής Συνέλευσης, σ. 18
ζ) Περίοδος Τρομοκρατίας και Ροβεσπιέρος, σσ.18, 19
Ενότητα 4: η υποενότητα «Το συνέδριο της Βιέννης», σ. 22
Αποτίμηση Γαλλικής Επανάστασης και εποχής Ναπολέοντα, σ. 21.
Ενότητα 5: Ο Ελληνισμός από τα μέσα του 18ου αι. έως τις αρχές του
19ου αι.
α) την κοινωνική διαστρωμάτωση και τις οικονομικές διαφοροποιήσεις στον ελλαδικό
χώρο κατά τις αρχές του 19ου αιώνα, σ. 23, 24
β) τα κινήματα εναντίον της οθωμανικής κυριαρχίας, σ. 24
γ) τον Νεοελληνικό Διαφωτισμό, τους κύριους εκπρόσωπους του και τις αντιδράσεις
των συντηρητικών κύκλων, σ. 25
Ενότητα 8: Η εξέλιξη της Ελληνικής Επανάστασης (1821-1827)
Έμφαση στα ακόλουθα σημεία:
α) Ευνοϊκοί παράγοντες για την κήρυξη της επανάστασης του 1821, σ. 30
Ενότητα 9: Πρώτες προσπάθειες των επαναστατημένων Ελλήνων για συγκρότηση κράτους
Έμφαση στα ακόλουθα σημεία:
α) Εθνοσυνελεύσεις, Συντάγματα, διάκριση εξουσιών, σσ. 33, 34
β) Εμφύλιοι πόλεμοι: αίτια, φάσεις και αντίπαλοι, σ. 34.
Ενότητα 7: Η Φιλική Εταιρεία και η κήρυξη της Ελληνικής Επανάστασης
στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες.
Έμφαση στην ιδεολογική βάση, το οργανωτικό σχήμα
και τις στρατιωτικές ενέργειες της Φιλικής Εταιρείας, σσ. 28, 29
Ενότητα 10: Ελληνική Επανάσταση και Ευρώπη
Έμφαση:
α) το κίνημα του φιλελληνισμού, σ. 36
β) πορεία προς την ίδρυση ανεξάρτητου Ελληνικού κράτους,
σσ. 36- 37.
Ενότητα 12: Η ωρίμανση της βιομηχανικής επανάστασης (σε συνδυασμό με ενότητα 1)
Έμφαση:
α) στο φαινόμενο της βιομηχανικής επανάστασης και τις διαφοροποιήσεις στην
οικονομία, την επιστήμη και την κοινωνία κατά την πρώτη φάση της βιομηχανικής
επανάστασης, σσ.10-11, 41
β) στην εξάπλωση και ωρίμανσή της από τα μέσα του 19ου αι., τις νέες μορφές
ενέργειας, τις αλλαγές σε επικοινωνίες, συγκοινωνίες, σσ. 41-43
γ) στον οικονομικό φιλελευθερισμό, καπιταλισμό, τα μονοπώλια, σ. 43
Ενότητα 13: Κοινωνικές και πολιτικές διαστάσεις της βιομηχανικής
επανάστασης
Έμφαση στα ακόλουθα σημεία:
α) σοσιαλιστικές θεωρίες, ανάπτυξη του συνδικαλισμού, πολιτική οργάνωση των
εργατών, κίνημα για τη χειραφέτηση των γυναικών, σσ. 44-45
Ενότητα 17: Ο Ι. Καποδίστριας ως κυβερνήτης της Ελλάδας (1828-1831)
Η ολοκλήρωση της Ελληνικής Επανάστασης
Έμφαση στα ακόλουθα σημεία:
α) Εσωτερική πολιτική του Ι. Καποδίστρια:
-Πολίτευμα και Διοίκηση, σ. 55
- Ένοπλες δυνάμεις, πειρατεία, σ. 55.
-Κρατικό ταμείο, Νόμισμα-Φοίνικας, λιτότητα δαπανών, εκσυγχρονισμός γεωργίας, σ.
55
-Εκπαίδευση-βασικές σπουδές και επαγγελματική κατάρτιση, σ. 56
β) Εξωτερική πολιτική του Ι. Καποδίστρια:
- Εθνική Ανεξαρτησία και διεύρυνση συνόρων, σ. 56
γ) Συγκεντρωτική διακυβέρνηση: Οι φίλοι και οι εχθροί. Ο ρόλος της Αντιπολίτευσης
και η δολοφονία του Ι. Καποδίστρια, σ. 56
Ενότητα 18: Από την άφιξη του Όθωνα (1833) ως την 3η Σεπτεμβρίου
1843 οι υποενότητες «Η περίοδος της απόλυτης μοναρχίας» και «Η 3η Σεπτεμβρίου
1843»
Ενότητα 19: Από την 3η Σεπτεμβρίου 1843 έως την έξωση του Όθωνα
(1862)
Eμφαση στα εξής σημεία:
α) Περίοδος απόλυτης μοναρχίας, σ.58
β) 3η Σεπτεμβρίου 1843 (αίτια, πρωταγωνιστές, γεγονότα, αποτέλεσμα), σ. 58.
γ) Συνταγματική μοναρχία, διάκριση εξουσιών, σ. 59
δ) Λειτουργία πολιτεύματος, σ. 59
ε) Μεγάλη Ιδέα-Κωλέττης, αλυτρωτισμός σ. 59
Ενότητα 20: Από την έξωση του Όθωνα (1862) ως το κίνημα στο Γουδί
(1909)
Έμφαση στα ακόλουθα σημεία:
α) Ανάρρηση στον θρόνο του Γεωργίου Α΄ και ενσωμάτωση των Επτανήσων, σ. 61
β) Το Σύνταγμα του 1864, σ. 61.
γ) Εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις :
-Αλ. Κουμουνδούρος, σ. 61
-Προβλήματα κοινοβουλευτισμού και αρχή της δεδηλωμένης, σσ. 61-62
-Δικομματισμός, σ. 62
- Πρόγραμμα Χ. Τρικούπη και Θ. Δηλιγιάννη, σ. 62
δ) Ο πόλεμος του 1897 και οι πολιτικές εξελίξεις, σ. 63.
Ενότητα 27: Το κίνημα στο Γουδί (1909)
Ενότητα 28: Ο Ελευθέριος Βενιζέλος πρωθυπουργός: η βενιζελική
πολιτική της περιόδου 1910-1912
Έμφαση στα ακόλουθα σημεία:
α) Κύριες μεταρρυθμίσεις της Αναθεωρητικής Βουλής, σ. 84
β) Ίδρυση των δύο νέων κομμάτων αρχών: Κόμμα φιλελευθέρων, Κόμμα
Κοινωνιολόγων (σ. 84)
γ) Προετοιμασία για τις εθνικές διεκδικήσεις, σ. 84
Ημερολόγιο
Ανακοινώσεις
Όλες...- - Δεν υπάρχουν ανακοινώσεις -