Ένας γεωργός έσπειρε καλό σπόρο στο χωράφι του με πολλή φροντίδα και επιμέλεια. Οι εχθροί του όμως υποκινούμενοι από κακία, έσπειραν ζιζάνια ανάμεσα στο σιτάρι χωρίς να τους αντιληφθεί κανείς.

Καθώς, όμως , τα σπαρτά μεγάλωσαν, βλάστησαν και καρποφόρησαν, φάνηκαν και τα ζιζάνια. Αυτό προκάλεσε αναστάτωση στον γεωργό και τους βοηθούς του, οι οποίοι προσπάθησαν να τα ξερριζώσουν. Ο ιδιοκτήτης του αγρού όμως τους εμπόδισε φοβούμενος τη σύγχονη καταστροφή και του υγιούς σιταριού. Πρότεινε λοιπόν να αφήσουν να μεγαλώσουν μαζί ζιζάνια και σπαρτά μέχρι την εποχή το θερισμού.

Πράγματι έτσι έγινε και όταν έφτασε το θέρος, τα ζιζάνια συλλέχτηκαν και πετάχτηκαν στην πυρά, ενώ το σιτάρι φυλάχτηκε  στις αποθήκες του γεωργού.

Δίδαγμα: Όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου, θα γίνει διαλογή από τον Κύριο στους ανθρώπους, προκειμένου να επιλεχτούν αυτοί που θα οδεύσουν τελικά προς την Ουράνια Βασιλεία.