3. Άννα Φρανκφούρτη "Από το ημερολόγιο της Άννα Φρανκφούρτη"
ΑΝΝΑ ΦΡΑΝΚ Από το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ
ΘΕΜΑ: Τα παράπονα της Άννας στο της για τη , όπως νομίζει, στάση των γονιών της υπέρ της της και οι γενικότερες σκέψεις και κρίσεις της για τους και τον της.
ΒΑΣΙΚΗ ΙΔΕΑ: Η των εφήβων και οι σχέσεις τους με την .
Ενότητες Πλαγιότιτλοι
1Η ΕΝΟΤΗΤΑ: «Αγαπητή Κίτυ… διάθεση της Μαργκότ». Τα της Άννας με αφορμή το επεισόδιο με τη Μαργκότ.
2Η ΕΝΟΤΗΤΑ: «Δεν τις αγαπώ… με τα ελαττώματά της». Η σχέση της Άννας με τον της.
3Η ΕΝΟΤΗΤΑ: «Περισσότερο απ’ όλους… στα παιδιά τους». Η άποψη της Άννας για τη της.
4Η ΕΝΟΤΗΤΑ: «Μερικές φορές… Δική σου, Άννα». Οι συναισθηματικές της Άννας και η διάθεση .
Ερ. 1
Η σχέση με τη μητέρας της δεν είναι απλώς άσχημη. Η Άννα θεωρεί ότι η μητέρα της την και τη θεωρεί , επειδή πιστεύει ότι είναι και μεταχειρίζεται άνισα τα παιδιά της, προτιμώντας την Μαργκότ. Έχει πολλά και κακότροπη συμπεριφορά. Φέρεται , σκληρά και σαρκαστικά. Δεν μαζί της. Η μητέρα της την και την μαλώνει. Απέχει πολύ από το πρότυπο της μητέρας που έχει στο νου της, την πάντα και δίκαιη μητέρα που προστατεύει, κατανοεί και το παιδί της. Η Άννα αποδίδει αυτή την σχέση στην αντίθεση των τους. Η σύγκρουση είναι (Όπως και να το κάνεις, είμαστε τα δύο άκρα αντίθετα και, μοιραία, συγκρουόμαστε).
Ερ.2
Η Άννα τρέφει μεγάλη για τον πατέρα της που είναι το της(αγαπώ τρελά τπν Πιμ… όσο τον πατέρα) και αποτελεί για αυτή το μοναδικό στην οικογένεια(γαντζώνομαι στον πατέρα …του οικογενειακού αισθήματος). Αυτή η της στον πατέρα την κάνει να λυπάται και να όταν αυτός υπερασπίζεται την αδερφή της (Απλώς ήμουν λυπημένη. Η δικαιοσύνη… φιλονικία μας)και (πληγώνομαι κάθε φορά…χάδια). Επίσης την πονάει που, όπως πιστεύει η ίδια, δεν στις απαιτήσεις της, αφού δεν κατανοεί την ανάγκη της για (Δεν καταλαβαίνει…σε μενα –το μόνο που ζητώ είναι η αγάπη του…είναι –ο πατέρας δε θέλει…με τα ελαττώματά της.) Παρόλα αυτά δεν τον , απλώς τον αντιμετωπίζει με , παράπονο και πικρία (Περιμένω από τον πατέρα κάτι που δεν είναι ικανός να μου δώσει)
Ερ.3
Έχει μια εικόνα για το ρόλο του γονέα, οι οποίοι συμπεριφέρονται στα παιδιά τους, δεν τα ξεχωρίζουν. Τα με σεβασμό και τα αποδέχονται ως ξεχωριστές υπάρξεις. Δίνουν ιδιαίτερη στις συναισθηματικές τους ανάγκες, τα ενθαρρύνουν. Αντί όμως για αυτή την εικόνα, η Άννα Φρανκ βλέπει γύρω της γονείς που ούτε θέλουν, ούτε μπορούν να μαζί της και να ανταποκριθούν στις ανάγκες της. Για αυτό καταλήγει να αναρωτιέται: Υπάρχουν τάχα ικανοί να δώσουν πλήρη ικανοποίηση στα παιδιά τους; Ένα ρητορικό ερώτημα με αρνητική απάντηση.
Ερ. 4
Η Άννα βρίσκεται σε έντονη ψυχική . Νιώθει πικρία και αγανάκτηση για τους γονείς της που πήραν το μέρος της της στον καυγά που είχαν. Νιώθει και προσβεβλημένη με την υποτιμητική και τους συμπεριφορά. Αντί για τους ιδανικούς γονείς που έχει στο μυαλό της, βλέπει γύρω της γονείς χωρίς . Αντιπαθεί την της που κερδίζει την συμπάθεια των γονιών της. τη μητέρα της που της συμπεριφέρεται παράλογα και σκληρά. με τον πατέρα της που δεν την κατανοεί και δεν την υποστηρίζει. Νιώθει , μοναξιά και απομόνωση.
ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΜΟΣ ΑΝΝΑΣ
ώριμη, με διάθεση που χαρακτηρίζεται από , αντιφάσεις στο χαρακτήρα της, , ωριμότητα για τις απόψεις της για το μητρικό ρόλο, ωριμότητα που φανερώνει η της, πεισματάρα, έξυπνη, ειλικρινής, εγωίστρια.
Γλώσσα: Απλή δημοτική με . Ευχέρεια στις παρατηρήσεις. Ακρίβεια στο λόγο. Η Άννα έχει γλωσσική έκφραση. Χρήση και μετοχών
Ύφος: Λιτό, στρωτό και σαφές με διάθεση και φόρτιση
ΚΕΙΜΕΝΙΚΟ ΕΙΔΟΣ –ΑΦΗΓΗΣΗ: Αποτελεί «σελίδα» ημερολογίου., όπως φαίνεται από την καταγραφή της και από το (προσωπικές σκέψεις, εντυπώσεις) Έχει και τη μορφή επιστολής. (Αγαπητή Κίτυ) (Δική σου, Άννα).Στην τελευταία σειρά απευθύνεται σε πρόσωπο στον υποτιθέμενο παραλήπτη(Μη με κρίνεις…ξεχειλίζει). Στο πλαίσιο αυτό, το κείμενο έχει χαρακτήρα μιας αφήγησης με εξομολογητικό χαρακτήρα, η οποία γίνεται σε α’ πρόσωπο από έναν αφηγητή που ταυτίζεται με τον συγγραφέα. (ομοδιηγητικός)
Αφηγηματικοί τρόποι: –διήγηση (Χθες βράδυ, για παράδειγμα…βγήκα από το δωμάτιό μου). (Η Μαρκότ είχε…βιβλία σου!). Εσωτερικός (όλο σχεδόν το απόσπασμα)
ΧΡΟΝΟΣ –ΤΟΠΟΣ: Δίνεται με ο χρόνος (Νοέμβριος του 1942). Δεν δηλώνεται ο τόπος. Είναι γνωστό ότι πρόκειται για τον κλειστό χώρο μιας αποθήκης καταστήματος στην Ολλανδία
ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΑ ΜΕΣΑ : Γενικά για τν καλλωπισμό του κειμένου –γράφει για την ίδια. : π.χ.Υπήρξα πάντοτε ο κλόουν της οικογένειας –γαντζώνομαι από τον πατέρα. : σαν να την είχα αδικήσει
