Μάθημα : ΧΗΜΕΙΑ Γ' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Οι απαρχές της οργανικής χημείας πάνε πίσω στα μέσα του 18ου αιώνα, όταν οι αλχημιστές αδυνατούσαν να ερμηνεύσουν τις μεγάλες διαφορές μεταξύ των ουσιών που παραλάμβαναν από ζωντανούς οργανισμούς με αυτές που προέρχονταν από τα ορυκτά ανόργανα υλικά.

Οι ουσίες από τα ζώα και τα φυτά καθαρίζονταν και απομονώνονταν πολύ δύσκολα. Ο όρος Οργανική Χημεία εισήχθει από το Σουηδό Χημικό Torbern Bergman. Τον καιρό εκείνο θεωρούσαν ότι οι οργανικές ενώσεις περιείχαν μια " ζωτική δύναμη " που τις κάνει να διαφέρουν από τα ανόργανες.

Μια σημαντική στιγμή στην ιστορία της οργανικής χημείας ήταν η πρώτη, αλλά και τυχαία, σύνθεση οργανικής ουσίας από ανόργανα αντιδρώντα, από τον Friedrich Wholer το 1828. Συνέθεσε ουρία από κυανικό αμμώνιο. Ενθουσιασμένος έγραφε στον καθηγητή και φίλο του Berzelius: " Μπορώ να παρασκευάσω ουρία χωρίς την ανάγκη νεφρών, ούτε ακόμη και ζώντος οργανισμού, σκύλου ή ανθρώπου ".

Στα μέσα του 19ου αιώνα ήταν πια σαφές ότι δεν υπάρχει "ζωτική δύναμη". Οι ίδιες αρχές εφαρμόζονται και στις οργανικές και στις ανόργανες ενώσεις. Το μόνο χαρακτηριστικό που διακρίνει τις πρώτες εναι ότι όλες περιέχουν άνθρακα.

Ο άνθρακας είναι το μοναδικό χημικό στοιχείο που μπορεί να σχηματίσει απεριόριστο αριθμό ενώσεων. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν πάνω από 17.000.000 γνωστές οργανικές ενώσεις.

Ο άνθρακας έχει τέσσερεις μονάδες συγγένειας. Έτσι, μπορεί να ενωθεί με τέσσερα άλλα άτομα. Δύο ή περισσότερα άτομα άνθρακα (συχνά εκαντοντάδες ή και χιλιάδες), ενώνονται μεταξύ τους με διάφορους τρόπους και σχηματίζουν τον σκελετό ή την ανθρακική αλυσίδα των οργανικών ενώσεων. Αν σκεφτούμε ότι με τις υπόλοιπες μονάδες συγγένειας, κάθε άνθρακας μπορεί να ενωθεί και με άτομα άλλων στοιχείων, μπορούμε να καταλάβουμε τον τεράστιο αριθμό και την ποικιλία των οργανικών ενώσεων.

Ταξινόμηση υδρογονανθράκων

α) Με βάση την ανθρακική αλυσίδα

β) Με βάση τον τρόπο σύνδεσης των ατόμων του άνθρακα

Κάνοντας κλικ στην εικόνα δεξιά εμφανίζεται μία άσκηση (προεραιτική) σχετική με την ταξινόμηση. 

Εργασία για το σπίτι: Η παρακάτω άσκηση.