Μάθημα : ΓΛΩΣΣΑ Α ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ
Κωδικός : 0503040185
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟΥ: Υποκείμενο - Αντικείμενο - Κατηγορούμενο
|
Συγκεντρωτικός πίνακας δίπτωτων ρημάτων |
|
|
άμεσο |
έμμεσο |
|
αιτιατική |
γενική |
|
αιτιατική προσώπου |
αιτιατική πράγματος |
|
αιτιατική προσώπου/πράγματος |
αιτιατική προσώπου/πράγματος > εμπρόθετο |
Παρατήρηση
Όπως είδαμε πολλές φορές ως αντικείμενο χρησιμοποιείται ένας αδύναμος τύπος της προσωπικής αντωνυμίας σε γενική. Αυτό όμως δε σημαίνει πως κάθε φορά που θα έχουμε για τέτοια γενική θα είναι και αντικείμενο.
Ας δούμε κάποια παραδείγματα.
|
Παραδείγματα |
υποκείμενο |
αντικείμενο |
| α) Μου χρειάζεται ένα παυσίπονο. | παυσίπονο | |
| β) Του φαίνεται ότι θα βρέξει. | ότι θα βρέξει | |
| γ) Δεν του πρέπει τέτοια συμπεριφορά. | συμπεριφορά | |
| δ) Σου είναι αδύνατο να το πιστέψεις; | να το πιστέψω | |
| δ) Να μου φιλήσεις το μωρό. | εσύ | το μωρό |
| 3) Θα σου τον κανονίσω! | εγώ | τον |
Γενική προσωπική
Όταν δίπλα σε ένα απρόσωπο ρήμα (χρειάζεται, φαίνεται, πρέπει) ή σε μια απρόσωπη έκφραση (είναι αδύνατο) υπάρχει γενική πτώση της προσωπικής αντωνυμίας (μου, του σου), τότε αυτή δεν έχει θέση αντικειμένου. Το ίδιο παρατηρούμε και σε ρήματα ενεργητικά μεταβατικά (φιλώ, κανονίζω).
Η γενική αυτή λέγεται γενική προσωπική, γιατί φανερώνει το πρόσωπο στο οποίο αναφέρεται η έννοια του ρήματος. Το ότι δεν είναι αντικείμενο φαίνεται από το ότι δε μεταβαίνει στη γενική αυτή καμιά ενέργεια του υποκειμένου.