Μάθημα : ΙΣΤΟΡΙΑ Γ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Κωδικός : 1005015337

1005015337  -  ΑΜΑΛΙΑ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Ενότητες - Η έκρηξη και η εξέλιξη της γαλλικής επανάστασης (1789-1794)

Η έκρηξη και η εξέλιξη της γαλλικής επανάστασης (1789-1794)

 Οι τάξεις της γαλλικής κοινωνίας το 18ο αιώνα:
1. Κλήρος: 0,5% (δεν πλήρωνε φόρους, αλλά είχε προνόμια).
2. Ευγενείς: 1,5% (δεν πλήρωναν φόρους, αλλά είχαν προνόμια).
3. Τρίτη τάξη: 98% (αστοί, αγρότες, εργάτες: πλήρωναν όλους τους φόρους, αλλά δεν είχαν κανένα προνόμιο).
Η πρώτη φάση της γαλλικής επανάστασης, Μάιος 1789 -Αύγουστος 1792:
 5 Μαΐου 1789: Σύγκληση συνέλευσης των τάξεων στο Παλάτι 
 Η τρίτη τάξη συστήνει δική της Εθνική συνέλευση 
 20 Ιουνίου 1789: Ο βασιλιάς διαλύει τη συνέλευση και οι εκπρόσωποι ορκίζονται ότι θα συντάξουν σύνταγμα.
 9 Ιουλίου 1789: Η Εθνοσυνέλευση ανακηρύσσεται Συντακτική.
 14 Ιουλίου 1789: Οι Γάλλοι εξοργισμένοι καταλαμβάνουν τη Βαστίλη.
 Η Συντακτική συνέλευση:
1. Ανακοινώνει την κατάργηση των προνομίων (4 Αυγούστου 1789).
2. Ψηφίζει τη Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη (26 Αυγούστου 1789).
 5 Οκτωβρίου 1789: Ο βασιλιάς αποδέχεται τις αποφάσεις.
 Πολιτικά ρεύματα Συντακτικής συνέλευσης :
1. Δεξιά: Δεν επιθυμούσε καμία αλλαγή.
2. Κέντρο: Αποδεχόταν τη διατήρηση της μοναρχίας αλλά με την παράλληλη
συμμετοχή ευγενών και μεγαλοαστών στη λήψη αποφάσεων.
3. Αριστερά: Οραματιζόταν ένα πολίτευμα όπως το αμερικανικό.
 Λέσχες: Δημιουργούνται εξαιτίας της συμμετοχής ευρύτερων κοινωνικών
στρωμάτων στις πολιτικές εξελίξεις· οι δύο μεγαλύτερες: Λέσχη των Ιακωβίνων και
Λέσχη των Κορδελιέρων.
 1791: Ψηφίζεται το πρώτο σύνταγμα της Γαλλίας  Πολίτευμα:
Συνταγματική μοναρχία.
 Το έθνος ανακηρύσσεται κυρίαρχο.
 Νομοθετικό σώμα ορίζεται η Νομοθετική συνέλευση (Βουλή): προκύπτει από εκλογές.
 Δικαίωμα ψήφου: Μόνο οι άνδρες που κατέχουν περιουσία ή πληρώνουν φόρους.
 Εκτελεστική εξουσία: Ανατίθεται στο βασιλιά και σε 6 υπουργούς.
 Δικαστική εξουσία:  ανεξάρτητη.

 Άλλες αλλαγές:
 Εθνικοποίηση της περιουσίας του κλήρου που χρησιμοποιήθηκε ως εγγύηση για
την έκδοση του χαρτονομίσματος.
 Οι κληρικοί ορίζονται λειτουργοί του κράτους οφείλοντας υπακοή στην πολιτεία.
 Καταργούνται οι συντεχνίες και απαγορεύονται οι απεργίες.
 Τελευταία γεγονότα της α ́ φάσης:
 20 Απριλίου 1792: Οι Γιρονδίνοι ωθούν στην κήρυξη πολέμου εναντίον Αυστρίας και Πρωσίας.
 10 Αυγούστου 1792: Ο λαός του Παρισιού καταλαμβάνει τα ανάκτορα του Κεραμεικού.
 Ο βασιλιάς καταφεύγει στη Νομοθετική· αυτή τον θέτει σε περιορισμό και η εκτελεστική εξουσία ανατίθεται σε συμβούλιο (επικεφαλής: Δαντόν).
 Η Νομοθετική αναγνωρίζει σε όλους τους άνδρες πολιτικά δικαιώματα, δημεύει τις περιουσίες των αριστοκρατών που είχαν διαφύγει στο εξωτερικό, θεσπίζει το διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους και κηρύσσει την πατρίδα σε κίνδυνο.
 20 Σεπτεμβρίου 1792: Η νίκη κατά των Πρώσων σώζει την επανάσταση.
Η δεύτερη φάση της γαλλικής επανάστασης, Σεπτέμβριος 1792-Ιούλιος 1794:
 Συμβατική συνέλευση:
 Καταργεί τη μοναρχία (21 Σεπτεμβρίου 1792).
 Εγκαθιδρύεται (για πρώτη φορά στην Ευρώπη) η αβασίλευτη δημοκρατία.
 Υιοθετείται νέο ημερολόγιο (αρχή του έτους I της Δημοκρατίας, I = 1793).
 Το βασιλικό ζεύγος καταδικάζεται και αποκεφαλίζεται (1793).
 Αποφασίζει τη συνέχιση του πολέμου 
 Λόγω οικονομικών προβλημάτων συστήνεται Επιτροπή Δημόσιας Σωτηρίας, Επιτροπή Γενικής Ασφάλειας και επαναστατικά δικαστήρια με στόχο την καταστολή αντεπαναστατικών ενεργειών.
 Συνέπειες των παραπάνω αποφάσεων:
 Πολλά ευρωπαϊκά κράτη συνασπίζονται εναντίον της Γαλλίας.
 Οι Γιρονδίνοι αντέδρασαν στα οικονομικά μέτρα της συνέλευσης με αποτέλεσμα να συλληφθούν οι αρχηγοί τους και να εκτελεστούν.
 24 Ιουνίου 1793: Εγκρίνεται το σύνταγμα του έτους I (1793).
 Οι Ορεινοί μετά την πτώση των Γιρονδίνων συνασπίζονται με αρχηγό τον Ροβεσπιέρο, σχηματίζοντας επαναστατική κυβέρνηση· αναδιοργανώνουν το στρατό.
 Εκτελούνται 40.000 άνθρωποι (στο όνομα της προστασίας της επανάστασης).
 Η χριστιανική θρησκεία αντικαθίσταται από τη λατρεία του Ανώτατου Όντος.
 Δίνονται νέα ονόματα στους μήνες.
Συμπέρασμα: Τα παραπάνω μέτρα βελτίωσαν αρκετά το βιοτικό επίπεδο των
κατοίκων (ιδίως της τρίτης τάξης) αλλά τα ακραία μέτρα προκάλεσαν αντιδράσεις και
προβλήματα: στις 28 Ιουλίου 1794 ο Ροβεσπιέρος και άλλοι 20 εκτελούνται.