Ηλεκτρονική Σχολική Τάξη (η-Τάξη) | ΓΕΡΜΑΝΙΚΑ Β' ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

Ονομαστική	kein = κανένας	keine = καμία	kein = κανένα	keine
Αιτιατική	keinen = κανέναν	keine = καμία	kein = κανένα	keine

Παρατηρήσεις

Το αόριστο άρθρο δεν έχει πληθυντικό.
Το αόριστο άρθρο χρησιμοποιείται για ένα πρόσωπο, ζώο ή πράγμα, ή για μια έννοια που δεν είναι συγκεκριμένα και για κάτι, για το οποίο δεν έχουμε ξαναμιλήσει. Όταν αναφερόμαστε πάλι στο ουσιαστικό αυτό χρησιμοποιούμε το οριστικό άρθρο.

z.B. Das ist ein Ball. Der Ball ist schwarz-weiß.

Στον ενικό, οι καταλήξεις του «kein» είναι πανομοιότυπες με αυτές του αόριστου άρθρου «ein».

z.B. - Ist das ein Kuli? - Ist das eine Brille?

- Nein, das ist kein Kuli. - Nein, das ist keine Brille.

Αιτιατική (Akkusativ)
Όπως και στα ελληνικά έτσι και στα γερμανικά υπάρχει η αιτιατική πτώση. Στην αιτιατική πτώση μπαίνει συνήθως το αντικείμενο του ρήματος. Πως βρίσκουμε όμως το αντικείμενο σε μια πρόταση; Ρωτάμε "ποιον" ή "τι".

Ας πάρουμε μια πρόταση και να δούμε τη σύνταξη.

Peter fragt den Lehrer.

Wer? Wen?

Peter sucht das Lineal.

Wer? Was?

Στην αιτιατική όταν ρωτάμε για πρόσωπο, ρωτάμε με το wen (ποιον), ενώ όταν ρωτάμε για πράγμα, ρωτάμε με το was (τι).

Όπως βλέπουμε στον πίνακα, ξεχωριστό τύπο στην αιτιατική πτώση έχει μόνο το αρσενικό γένος (κατάληξη -en).

Μερικά ρήματα που απαιτούν αντικείμενο σε αιτιατική είναι τα εξής: haben, brauchen, essen, trinken, nehmen, suchen, kennen, machen...

Με τον αντίστοιχο τύπο «kein» εκφράζεται η άρνηση και ως προς τα ουσιαστικά που στον ενικό εμφανίζονται χωρίς άρθρο.

Isst Nina Schinken? – Nein, Nina isst keinen Schinken.

Trinkst du Cola? – Nein, ich trinke keine Cola.

Möchtest du Bier? – Nein, ich möchte kein Bier.

Το άρθρο 1

Το άρθρο 2

Το άρθρο 3

Άρνηση (Negation)

Η άρνηση γίνεται με τους εξής τρόπους:

1. με nicht (δεν) όταν η άρνηση είναι για ολόκληρη πρόταση, οπότε μπαίνει στο τέλος της πρότασης.

z.B. Ich komme heute nicht. (Δεν θα έρθω σήμερα)

2. με nicht (δεν) όταν η άρνηση είναι για ένα συντακτικό όρο, όπως ρήμα, επίθετο ή επίρρημα, και μπαίνει πριν από αυτόν τον όρο. z.B. Ich spreche nicht gut Deutsch. (Δε μιλάω καλά Γερμανικά)

3. με το αρνητικό αόριστο άρθρο kein (κανένας) όταν η άρνηση είναι για ουσιαστικά και πάντα μπαίνει μπροστά από αυτά. Το kein κλίνεται όπως το αόριστο άρθρο.

z.B. Morgen haben wir keine Schule. (Αύριο δεν έχουμε σχολείο)

4. Το nein χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να απαντήσουμε αρνητικά σε μία ερώτηση (που αρχίζει με ρήμα)

z.B. Kommst du aus Italien? – Nein, ich komme aus Spanien.

Άρνηση 1

Άρνηση 2

Κτητικές αντωνυμίες (Possessivpronomen)

ich	→	mein (δικός μου, δικό μου)
du	→	dein (δικός σου, δικό σου)
er	→	sein (δικός του, δικό του)
sie	→	ihr (δικός της, δικό της)
es	→	sein (δικός του, δικό του)
sie	→	ihr (δικός τους, δικό τους)
Sie (Τύπος ευγένειας)	→	Ihr (δικός σας, δικό σας)

Οι κτητικές αντωνυμίες κλίνονται όπως το αόριστο άρθρο. Π.χ.

	αρσενικό	θηλυκό	ουδέτερο	πληθυντικός
ονομαστική	mein	meine	mein	meine
αιτιατική	meinen	meine	mein	meine

Προσοχή! η αντωνυμία euer όταν παίρνει κατάληξη χάνει το –e του θέματος (euer → eure, euren)

Άσκηση 1

Άσκηση 2

Άσκηση 3

Άσκηση 4

Σύνταξη ρημάτων (Syntax der Verben)

Ρήματα που συντάσσονται με ονομαστική: sein, heißen, werden....

z.B. Meine Mutter heißt Monika.

Das ist mein Auto.

H ονομαστική απαντά στις ερωτήσεις: Wer (για πρόσωπα) – Was (για πράγματα)

Ρήματα που συντάσσονται με αιτιατική: haben, brauchen, kaufen, malen, finden, hören, suchen, essen, trinken, sehen, nehmen, u.s.w.

z.B. Ich habe einen Bruder.

Du brauchst einen Kuli.

H αιτιατική απαντά στις ερωτήσεις: Wen (για πρόσωπα) – Was (για πράγματα)

Τακτικά αριθμητικά (Ordinalzahlen)

1. – erste: πρώτος/-η-/ο
2. – zweite: δεύτερος
3. – dritte:   τρίτος
4. – vierte:   τέταρτος
5. – fünfte:   πέμπτος
6. – sechste: έκτος
7. – siebte
8. – achte
9. – neunte
10. – zehnte
11. – elfte
12. – zwölfte
13. – dreizehnte
14. – vierzehnte
....
20. – zwanaigste

H ημερομηνία 1. 2. 1934 διαβάζεται:

erste zweite neunzehnhundertvierunddreißig

Ερωτηματικές λέξεις ή φράσεις (Fragewörter)

Eρωτηματική φράση	Μετάφραση	Χρήση	Απάντηση
Wann	πότε		am Montag um 8:00 Uhr im Juni in der ersten/zweiten… Stunde
Wie oft	πόσο συχνά		einmal (μια φορά) zweimal (δύο φορές) jeden Tag (κάθε μέρα)
Wie lange	πόση ώρα - πόσο καιρό	Wie lange dauert der Unterricht?	von … bis… (από...έως) 10 Minuten
Wie viel	πόσο	Χρησιμοποιείται για ποσότητα σε ουσιαστικά ενικού αριθμού και για ποσότητες που δε μετριούνται.	Wie viel kostet das Brot?
Wie viele	πόσοι, πόσες, πόσα	Χρησιμοποιείται για ποσότητα σε ουσιαστικά πληθυντικού αριθμού.	Wie viele Stunden hast du am Montag Unterricht?

W-Fragen 1

W-Fragen 2

W-Fragen 3

Χρονικοί προσδιορισμοί (Temporale Angaben)

um: Χρησιμοποιείται στην ώρα. z.B. um 8:00 Uhr, um halb eins
am: Χρησιμοποιείται σε χρονικά διαστήματα μικρότερα ή ίσα της μίας ημέρας. z.B. am Mittag, am Montag, …
im: Χρησιμοποιείται σε χρονικά διαστήματα μεγαλύτερα της μίας ημέρας. z.B. im Januar, im Jahr 2021

Άσκηση Ι

Σύνταξη προτάσεων (Wortstellung im Satz)

1) Κύρια πρόταση

Το ρήμα μπαίνει πάντα στη δεύτερη συντακτική θέση.

z.B. Ich heiße Carmen.

Το υποκείμενο μπορεί να μπει στην πρώτη ή στην τρίτη συντακτική θέση και δεν παραλείπεται. Βρίσκεται πάντα στην ονομαστική και πρέπει να συμφωνεί με το ρήμα ώς προς το πρόσωπο και τον αριθμό.

z.B. Wir gehen morgen ins Kino. – Morgen gehen wir ins Kino.

Το αντικείμενο βρίσκεται προς το τέλος της πρότασης.

z.B. Die Kinder spielen Fußball.

Οι επιρρηματικοί ή εμπρόθετοι προσδιορισμοί μπαίνουν με την εξής σειρά (Χ.Α.ΤΡ.Τ.): Χρόνος – Αιτία – Τρόπος – Τόπος

z.B. Ich fahre morgen mit dem Auto nach Berlin.

Όταν υπάρχουν δύο ίδιοι προσδιορισμοί μπαίνει πρώτα ο γενικός και αόριστος και μετά ο πιο μικρός και πιο συγκεκριμένος.

z.B. Ich muss am Nachmittag um 17.00 Uhr zum Tierarzt.

Στην πρώτη συντακτική θέση μπορεί να μπει οποιοσδήποτε συντακτικός όρος, εκτός από το ρήμα. Συνήθως μπαίνει ο προσδιορισμός που μας συνδέει με τα προηγούμενα ή αυτός, στον οποίο θέλουμε να δώσουμε έμφαση. (Συνηθίζεται στην πρώτη θέση ο χρονικός προσδιορισμός). z.B.

Morgen fahre ich mit dem Auto nach Berlin

Mit dem Auto fahre ich morgen nach Berlin

Νach Berlin fahre ich morgen mit dem Auto.

2) Ερώτηση

Στην ερώτηση το υποκείμενο μπαίνει μετά το ρήμα. Υπάρχουν δύο είδη ερωτήσεων:

Οι ερωτήσεις μερικής άγνοιας, που εισάγονται με ερωτηματική λέξη ή φράση z.B.Woher kommst du?
Οι ερωτήσεις ολικής άγνοιας, που εισάγονται με το ρήμα. Σε αυτές τις ερωτήσεις η απάντηση δίνεται με Ja, Nein ή Doch όταν θέλουμε να απαντήσουμε καταφατικά και η ερώτηση περιέχει άρνηση. Kommst du aus Spanien? - Ja, ich komme aus Spanien. / Heißt du Niklas? - Nein, ich heiße Felix. Wohnst du nicht in Berlin? - Doch, ich wohne in Berlin.

3) Σύνδεση προτάσεων

Οι σύνδεσμοι aber (αλλά), denn (επειδή), und (και), sondern (αλλά, μετά από άρνηση) και oder (ή) δεν αλλάζουν τη συντακτική δομή των προτάσεων που συνδέουν. Πριν από τους συνδέσμους denn, aber και sondern μπαίνει κόμμα.

Unregelmäßige / starke Verben (Ανώμαλα ρήματα)

Ορισμένα ρήματα κλίνονται με τις καταλήξεις των ομαλών ρημάτων, αλλάζουν όμως κατά την κλίση τους το θεματικό φωνήεν στο β΄ και γ΄ ενικό πρόσωπο. Το θεματικό φωνήεν είναι το πρωτο φωνήεν του ρήματος. Υπάρχουν τρεις κατηγορίες ανωμάλων ρημάτων, αυτά που μετατρέπουν το θεματικό τους φωνήεν από:

–e– –i–
–e– –ie–
–a– –ä–

	sprechen μιλάω	sehen βλέπω	fahren πηγαίνω
ich	sprech – e	seh – e	fahr – e
du	sprich – st	sieh – st	fähr – st
er/sie/es	sprich – t	sieh – t	fähr – t
wir	sprech – en	seh – en	fahr – en
ihr	sprech – t	seh – t	fahr – t
sie/Sie	sprech – en	seh – en	fahr – en

Σύμφωνα με το sprechen (μιλάω) κλίνονται τα ρήματα π.χ.: geben - δίνω (er gibt), treffen - συναντάω (er trifft), helfen - βοηθάω (er hilft), essen - τρώω (er isst) και άλλα.

Σύμφωνα με το sehen (βλέπω) κλίνεται το ρήμα π.χ.: lesen - διαβάζω (er liest) και άλλα

Σύμφωνα με το fahren (πηγαίνω κάπου με ένα μεταφορικό μέσο) κλίνονται τα ρήματα πχ.: laufen - τρέχω (er läuft), schlafen - κοιμάμαι (er schläft) και άλλα.

Η επίσημη ώρα (Die offizielle Uhrzeit)

Χρησιμοποιείται σε αναγγελίες αφίξεων / αναχωρήσεων στα μέσα μαζικής μεταφοράς, στο ραδιόφωνο, στην τηλεόραση και αλλού.

Λέγεται όπως ακριβώς την βλέπουμε: πρώτα η ώρα, μετά η λέξη Uhr και τέλος τα λεπτά: z.B.

01:00→ ein Uhr

14:05→ vierzehn Uhr fünf

05:30→ fünf Uhr dreißig

21:45→ einundzwanzig Uhr fünfundvierzig

Άσκηση 1

Άσκηση 2