Μάθημα : Δημιουργώντας τα δικά μας τραγούδια!

Τίτλος: Τέμπη, 731 μέρες μετά…

Δημιουργός στίχων: κ. Μάριος - μαθηματικός, υλοποιώντας την ιδέα μαθητών και μαθητριών της Γ' τάξης

Τραγούδι: Φράκταλς

Στίχοι:

Έφυγες νωρίς, χωρίς να μάθω τ' όνομά σου.
Έφυγες νωρίς, χωρίς ν' ανοίξεις τα ωραία σου φτερά.
Έφυγες νωρίς, χωρίς να αγγίξεις τα όνειρά σου
πάνε δυο χρόνια που η ψυχή σου αναζητά παρηγοριά.

Πώς να ζήσω πια πώς να ξεχάσω
τα Τέμπη είναι μια ανοιχτή πληγή.
Αν αυτοί που φταίξαν δεν πληρώσουν
γαλήνη πώς θα βρω να προχωρήσω στη ζωή.

Πήρες το τρένο, να ‘ρθεις να με δεις
όνειρα κι ελπίδες, είχες τόσα να μου πεις.
Κι εγώ ετοιμάστηκα, να σε υποδεχτώ,
όταν το μήνυμά σου πήρα,
Φτάνω σε μια ώρα, σ’ αγαπώ.

Δεν μπορώ να πάρω ανάσα, να αναπνεύσω δεν μπορώ,
κάθε βράδυ  περιμένω μόνος στο σταθμό!
Τις ώρες εκείνες ζω και ξαναζώ,
ενώ η καρδιά μου θλίβεται ξανά
για όλους αυτούς που χάθηκαν έτσι ξαφνικά
και δεν θα τους αγκαλιάσουμε ποτέ,
ποτέ ξανά.

Έφυγες νωρίς, χωρίς να μάθω τ' όνομά σου.
Έφυγες νωρίς, χωρίς ν' ανοίξεις τα ωραία σου φτερά.
Έφυγες νωρίς, χωρίς να αγγίξεις τα όνειρά σου
πάνε δυο χρόνια που η ψυχή σου αναζητά παρηγοριά.

Δεν μπορώ να πάρω ανάσα, να αναπνεύσω δεν μπορώ,
κάθε βράδυ  περιμένω μόνος στο σταθμό!
Τις ώρες εκείνες ζω και ξαναζώ,
ενώ η καρδιά μου θλίβεται ξανά
για όλους αυτούς που χάθηκαν έτσι ξαφνικά
και δεν θα τους αγκαλιάσουμε ποτέ,
ποτέ ξανά.

-Μαμά, φτάνω σε λίγο...

-Φίλε, έλα να με πάρεις από το σταθμό, σε μια ώρα...

...και δεν έφτασαν ποτέ!!!