Μάθημα : Δημιουργώντας τα δικά μας τραγούδια!
Κωδικός : 1727010309
-
Θεματικές Ενότητες
-
Πλοήγηση
-
Πώς θα υλοποιήσουμε το έργο (project)
-
Λίγα λόγια για τους Φράκταλς
-
Όλα θα πάνε καλά ή Στο σχολείο ξανά...
-
Στον Δάσκαλο, του Κωστή Παλαμά
-
28η Οκτωβρίου 1940, στις τρεις και μισή...
-
Το σχολείο μας φέρνει κοντά...
-
Οι εξισώσεις είναι μαγικές...
-
Εδώ Πολυτεχνείο...
-
Yesterday...
-
Τρία, δύο, ένα, δεν πάμε ή Δεν πάμε καλά...
-
Μουσικός διαγωνισμός!!!
-
O κύριος Μάριος έχει αλλεργία...
-
Χριστούγεννα στο σπίτι!!!
-
Ανακοίνωση των αποτελεσμάτων του μουσικού διαγωνισμού...
-
Όλα είναι δυνατά, αν το πιστέψεις!
-
Η Ευχή... ένα τραγούδι για το «Make A Wish»
-
Είσαι το άστρο μου ή Valentine's Day
-
Τέμπη, 731 μέρες μετά...
-
Στα θρανία της σιωπής
-
Λάμπει το Άγιο Φως
-
Οι σχολικές εξετάσεις
-
Ο αποχωρισμός...
-
Ευχαριστώ!
-
Ερωτηματολόγιο Αποτίμησης της Δράσης
-
Πλοήγηση
28η Οκτωβρίου 1940, στις τρεις και μισή...
Με αφορμή την Εθνική Επέτειο, σας παρουσιάζουμε την πρωτότυπη μουσική δημιουργία μας με τίτλο, "28η Οκτωβρίου 1940, στις τρεις και μισή", που ζωντανεύει το πνεύμα του Έπους του 1940.
Αυτό το κομμάτι είναι ένα ηχητικό ταξίδι που συνδέει το μεγάλο ιστορικό γεγονός με την προσωπική θυσία του Έλληνα νέου στρατιώτη που αποχαιρετά την μητέρα του και με το πλοίο αναχωρεί από την Κρήτη για τον πόλεμο στην ελληνοαλβανική μεθόριο.
Ακούστε με προσοχή πώς η αφήγηση και η μουσική αποδίδουν τη δραματική στιγμή της ιστορίας μας.
Τίτλος: 28η Οκτωβρίου 1940, στις τρεις και μισή...
Δημιουργός στίχων: Μαθητές της Α' τάξης, σε συνεργασία με τον κ. Μάριο Κιοστεράκη - μαθηματικό
Τραγούδι: Φράκταλς
Βιντεοκλίπ: εδώ!
Εισαγωγή:
Τα ξημερώματα της εικοστής ογδόης Οκτωβρίου χίλια εννιακόσια σαράντα, ο πρέσβης της Ιταλίας Εμανουέλε Γκράτσι, επέδωσε στον Έλληνα πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, ένα τελεσίγραφο.
Ο ηγέτης της χώρας του, Μπενίτο Μουσολίνι, ζητούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού, από την ελληνοαλβανική μεθόριο, προκειμένου να καταλάβει στρατηγικά σημεία στην Ελλάδα.
Ουσιαστικά ζητούσε την άνευ όρων παράδοση της Ελλάδας μας.
Στίχοι:
Ο γιος τη μάνα φίλησε και πήρε το τουφέκι
κι όρμησε έξω σαν θεριό να πάει στο λιμάνι
μαζί με φίλους συντροφιά να παν να πολεμήσουν
στης Πίνδου τις ψηλές κορφές τις φρεσκοχιονισμένες.
Και βρέθηκαν εκεί ψηλά με άλλα παλληκάρια
κι όλοι μαζί μ’ ενθουσιασμό στη μάχη εριχτήκαν.
Μα μόλις τους είδε ο εχθρός, το έβαλε στα πόδια
κι εκείνοι τους κυνήγησαν, πιο πάνω απ’ το Καλπάκι.
Τι κι αν διψάς, τι κι αν πεινάς
έλα μαζί μας στα βουνά
κι όλοι μαζί σαν μια γροθιά
να πούμε όχι στον εχθρό
και μόνο αν νικήσουμε,
τότε θα σταματήσουμε…
Διαβαίνει η δόξα στις κορφές με φλάμπουρο τον ήλιο
και τραγουδά το θάνατο των νέων που χαθήκαν
κι από κοντά της περπατά ξανθή η νίκη κι ίσια
βαθιά κοιτάζει προς τη γη και μπρος ξανά ορμάει.
Τι κι αν διψάς, τι κι αν πεινάς
έλα μαζί μας στα βουνά
κι όλοι μαζί σαν μια γροθιά
να πούμε όχι στον εχθρό
και μόνο αν νικήσουμε,
τότε θα σταματήσουμε…
Ζήτω η Ελλάδα!
* Ευχαριστούμε την κ. Μαριάννα Χριστινίδη (ΠΕ07), για την επεξεργασία του Βιντεοκλίπ.