Μάθημα : Θρησκευτικά Α Λυκείου

πολύ ωραίος εννοιολογικός χάρτης για την προσευχή

Ἡ ὑπόθεσή της παράξενη καί ἰδιαίτερα ἐνδιαφέρουσα. Ἕνας ἄνθρωπος, κατά τή διάρκεια τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κάτω ἀπό ψυχολογική πίεση τῶν Γερμανῶν πού τόν εἶχαν αἰχμαλωτίσει, σκοτώνει τόν καπετάνιο τοῦ πλοίου στό ὁποῖο ὑπηρετοῦσε. Τώρα ζεῖ καί ὑπηρετεῖ σέ ἕνα μοναστήρι, ἀπομονωμένος ἀπό τόν κόσμο. Ἔχει τή φήμη τοῦ πνευματικοῦ ἀνθρώπου, ἀλλά αὐτός πιστεύει ὅτι εἶναι ἕνα τίποτε. Ἡ ταινία περιγράφει στιγμές ἀπό τή ζωή ἐνός σύγχρονου διά Χριστόν σαλοῦ, ὁ ὁποῖος ἔχει προορατικό χάρισμα, καταφέρνει νά προβληματίσει τούς μοναχούς του μοναστηριοῦ στό ὁποῖο ἀνήκει, χωρίς νά ζεῖ ἀνάμεσά τους, παρά μόνο γιά τήν λατρεία τοῦ Θεοῦ, ὄντας ἀπομονωμένος σέ ἕνα μικρό νησί, ὅπου περνᾶ τίς μέρες του μέ προσευχή καί μετάνοια. Λίγο πρίν τό τέλος τῆς ζωῆς του θά συναντήσει καί πάλι τόν καπετάνιο του πού νόμιζε ὅτι εἶχε σκοτώσει, θά θεραπεύσει τήν κόρη του ἀπό τά δαιμόνια καί θά ἀναπαυθεῖ ἐν εἰρήνῃ.

Σα να μην γεννήθηκαν ποτέ, σα να ‘ταν ένα ψέμα άνθρωποι που δώσαν την χαρά, που ‘φτασε και σε μένα. Άγιοι που δε θα γιορταστούν γιατί δε θα τους βρουν ημέρα που ταιριάζει. Άμυαλοι που πέσαν στην φωτιά για να ‘χει τ’ όνειρο φωλιά για να κουρνιάζει. Δεν τους πρέπουν εικονίσματα κεριά και καντηλέρια τις χοές μας που και που στην γη και τη ματιά στ’ αστέρια. Μέσα στης ζωής τον πανικό ασίκικο χορό χορεύουν οι ψυχές τους Αχ! καρδούλα δώσ’ μου δύναμη να βρω κάποια στιγμή κι εγώ τις αντοχές τους.

Μια άλλη εκδοχή της Κυριακής προσευχής: Pai Nosso dos Mártires: ένας πολύ όμορφος βραζιλιάνικος χριστιανικός ύμνος του κινήματος της Θεολογίας της Απελευθέρωσης.

Με τον μητροπολίτη Αντώνιο του Σουρόζ Σύντομο βιογραφικό: Ο Μητροπολίτης του Σουρόζ, Αντώνιος Μπλούμ, γεννήθηκε στη Λωζάνη της Ελβετίας το 1914. Ήταν πτυχιούχος Φυσικής, Χημείας, Βιολογίας και διδάκτωρ της Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Το 1943 εκάρη μοναχός, ενώ ταυτόχρονα εξασκούσε και το έργο του γιατρού στο Παρίσι. Το 1948 χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και το 1949 πήγε στην Αγγλία. Το 1950 διορίστηκε εφημέριος στην Ορθόδοξη ενορία του Ρωσικού Πατριαρχείου στο Λονδίνο. Το 1958 χειροτονήθηκε Επίσκοπος και το 1962 ανέλαβε την ποιμαντική ευθύνη της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στη Μεγάλη Βρετανία και στην Ιρλανδία. Πέθανε το 2003 σε ηλικία 89 ετών. Η δράση του, τα βιβλία του, τα κηρύγματά του και η εμβέλεια της προσωπικής του ακτινοβολίας τον έχουν κατατάξει ως μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες της Ορθοδοξίας του 20ού αιώνα στον Ευρωπαϊκό χώρο.